Kinsarvik
dinsdag 4 juni - Tønsberg - 492km
Het wordt een rotdag vandaag: verkeerd gereden, verkeerde weg gekozen, veel te lang en veel te ver gereden.
De camping is meegevallen, alhoewel het een reuzegrote camping is met een treinspoor als buur. De ganse nacht rijden er rammeltreinen voorbij heb ik 's morgens van een buur gehoord.
Om 4u ben ik even wakker en om 5u schijnt de zon al volop en wordt het warm in de motorhome. Onze eerste kennismaking met de middernachtzon en we moeten nog zeker 1000km meer naar het noorden, dat belooft. Om 8u zitten er al campeerders buiten te ontbijten, de zon schijnt maar het is nog fris.
Rond 9u gaan we weer op weg. Slechte autowegen, verschrikkelijk lelijke en weinig rustplaatsen. Rond Göteborg heeft de TomTom zijn zoveelste reeks kuren en het duurt 20km eer we het doorhebben en terug het juiste spoor vinden. Wegenwerken en omleidingen maken het ons niet gemakkelijk.
We moeten aan de overkant van de Oslofjord geraken en kunnen dat ofwel via een veerboot tussen Moss en Horten ofwel rond de fjord. De veerboot levert op het eerste gezicht weinig tijdswinst op en we kiezen voor de rondweg. Dat blijkt een foute keuze want de rit rond de fjord is lelijk, druk en duur. Een tunnel gaat via een helling van 7% de dieperik in en duikt onder de Oslofjord om er even verder weer vanonder te springen. De weg is smal, kronkelt, overal zijn wegenwerken, het is heel druk en we kunnen Noorwegen niet slechter binnenkomen.
In Tønsberg weten we een staanplaats, ver uit het stadscentrum maar zeer rustig gelegen. Je moet op de ringweg voorbij een tolpoort en onze autopass (nu EPASS24) wordt een eerste keer belast. De staanplaats staat vol honden die met hun baasjes komen wandelen. Blijkbaar een samenkomst van hondenliefhebbers waar we echter helemaal geen last van hebben. De verscheidenheid van honden is een goede afspiegeling van de verscheidenheid aan baasjes.
In een hoekje van de parking staat een groen busje waar gesluierde vrouwen in lange kleren en bebaarde mannen in- en uitlopen. Even later komen nog meer busjes aangereden en wanneer de honden afdruipen blijven enkel wij en de busjes staan. Lawaai maken ze niet en iedereen moet slapen, we gaan een rustige nacht tegemoet. Ik ben benieuwd wanneer het nu klaar zal zijn.
woensdag 5 juni - Dalen - 230km
We hebben zeer goed geslapen, het was erg rustig vannacht. Om 5uur schijnt de zon maar bij het opstaan rond 8 uur regent het zachtjes. Er is hier geen bakker te bespeuren en we spreken onze noodvoorraad Krisprolls aan. Bij een Shellstation vinden we een tommestasjon - servicepunt voor motorhomes - en een Coop met broodjes daar recht tegenover. Alle voorraad is terug op peil en we kunnen verder.
We moeten nog een tijdje de kust volgen en nemen de snelle weg, de autostrade. Noorwegen is in de ban van wegenwerken, grote en kleine wegen krijgen een flinke beurt. De autostrade is verzadigd door verkeer dat langzaam langs de werken verder kruipt. In onze richting vlot het nog redelijk maar aan de overzijde richting Oslo is het stilstaand verkeer.
We komen langs de kust aan enkele fjorden voorbij, het zicht van op de hoge bruggen is af en toe spectaculair. Wanneer we op de hoogte van Kragerø rechts weg 38 inslaan slaken we een zucht van verlichting. Het verkeer mindert onmiddellijk op de smalle, kronkelige weg langs meren en bergen.
Hier en daar hebben we even gestopt, het weer is niet veel zaaks maar het is hier al mooi. De middagstop gebeurt onder een frisse zon op de parking aan een meer. We hebben meer bergen en regen wanneer we aan Vrådal voorbijrijden. Kleine hutjes tussen de bossen, eilandjes met bossen, wegen tussen de bossen, onder de regen is Noorwegen groener dan groen.
De zon breekt door de wolken wanneer we langs een steile helling - 12% - afdalen richting Dalen. Staanplaatsen zijn er weinig in Noorwegen, je mag wel ongeveer staan waar je wilt - het allemansrecht - maar de mooie plekjes zijn meestal ingenomen door campings. Elk dorp of groepje huizen heeft hier wel zijn camping.
Voor vanavond hebben we op aanraden van de Trotter reisgids de camping Buøy in Dalen uitgekozen. De groene grasvlakte zonder percelen wordt uitgebaat door een Hollander. Behalve de enkele woorden Nederlands die je dan kan uitwisselen heeft de man weinig bij te dragen aan het kampeergenot.
De zon schijnt, het is warm, neen, het regent, het is fris, de zon ….. het weer wisselt sneller van humeur dan ik het hier kan beschrijven. We maken een late namiddagwandeling naar het meer van Dalen, het begin van het beroemde Telemark kanaal.
De campingdouche is zeer heet, de thermostaat werkt niet naar behoren. Na het eten begint het opnieuw te regenen, zal het nu sneller donker zijn?
donderdag 6 juni - Kinsarvik - 218km
Vannacht heeft het flink geregend maar de morgen is droog wanneer we de sanitaire werken verrichten. Het tommestasjon is maar een vreemd gedoe dat in een hoekje van de camping gelegen is.
Broodjes vinden we in een kleine supermarkt op 100m van de camping. Nu gaat het erg steil bergop over weg 45 naar het staafkerkje van Eidsborg. We hebben echter pech, het kerkje is de ganse week gesloten omdat er muziekopnames plaatsvinden. Onder een zware bewolking rijden we via de de E314 verder over de Haukelifjell richting Røldal. We komen zo langs de zuidkant van de Hardangervidda, de grootste hoogvlakte van Europa.
Meren, sneeuw en ijs, zon en regen, prachtige weg en wegenwerken, we hebben vandaag alles gehad. De rit over de bergpas de Haukelifjell is wondermooi. Door smalle donkere tunnels, over meestal kronkelige smalle maar ook af en toe kaarsrechte brede wegen met steeds een wondermooie natuur om veelvuldig bij stil te staan.
In Røldal bezoeken we een zeer gekende staafkerk en dan gaat het verder over weg 13 naar de Sørfjord, een zijtak van de Hardangerfjord. Even voor Odda zien we enkele prachtige watervallen langs de weg.
Voorbij Odda nemen we de weg 13 rechts van de fjord. Weg is een groot woord voor het uiterst smal streepje asfalt, juist breed genoeg voor één auto, dat langs de fjord kronkelt. Links het water, rechts de rotsen, geen 100m recht en af en toe een uitwijkplaats. De regel is dat diegene die het dichtst bij de uitwijkplaats staat achteruit moet. We hebben geluk, voor ons rijdt een bus maar van de andere kant komt er geen verkeer.
Om 16u30 komen we in Kinsarvik aan. Volgens Trotter is de camping schitterend gelegen aan een inham van de fjord. We hebben geluk, er is nog plaats aan de fjordzijde en we staan met de voorkant richting fjord en ondergaande zon. Een avondwandeling, een wijntje en dan naar bed. Het is al bijna 23u maar de zon schijnt in de verte nog op de bergen.
vrijdag 7 juni - Kinsarvik - 0km
Vandaag blijven we een dag staan, we genieten van het uitzicht en van de wandeling naar enkele mooie watervallen. Langs de fjord is het mooi, maar even buiten het dorp zien we een verlaten fabriek en een stort met stenen en verroeste machines. In het "natuurlijke" Noorwegen zullen we dergelijke storten en vervallen industrie nog verschillende malen zien.
's Avonds hebben we gegeten in het Kinsarvik hotel. Het is onze eerste kennismaking met het culinaire Noorwegen en dat is niet veel zaaks. Hun voorliefde voor erwten in alle vormen geeft aan elk gerecht een groene schijn. De witte vissoep was wel zeer lekker.
Maak jouw eigen website met JouwWeb