Flåm

zaterdag 8 juni - Flåm - 122km

Vandaag rijden we verder naar Flåm, een eerste hoogtepunt op onze reis. Alvorens te vertrekken doen we nog inkopen in de nabijgelegen Spar. Versgebakken kip en Belgische aardbeien uit Hoogstraten. Hoe die Kempense lekkernij hier geraakt is weet ik niet maar ze smaakt heerlijk. De broodjes daarentegen zijn ook nu groot en droog, volgende keer proberen we eens het echte Noorse brood.

Over weg 13 gaat het naar Brimnes, waar de veerboot over de Eidfjord zijn laatste overtochten maakt. De weg is zeer smal maar zo vroeg 's morgens zijn er gelukkig geen tegenliggers. In augustus 2013 gaat op 1km van Brimnes de hangbrug over de fjord open en zal de veerboot vermoedelijk afgeschaft worden.

Tijdens de overtocht moeten we in de auto blijven, we zien dus geen steek van de mooie omgeving. Eens over de fjord draaien we links en even verder duiken we een tunnel in, we blijven op weg 13 richting Voss.

In Voss gaat het rechts de E16 op, een prachtige, mooie weg met mooie uitzichten. Voorbij Vinje rijden we kilometers langs een meer waarin de omliggende bergen zich spiegelen. 's Middags eten met zicht op het meer dat door de zon blinkt als een spiegel, wonderlijk. 

Na nog enkele tunnels waarvan er eentje steil kronkelend naar beneden duikt, komen we in Gudvangen aan. Dit is het einde van de veerboot vanuit Flåm door de spectaculair nauwe Nærøjfjord. Het is er koud, de parking is vuil en het staat er vol toeristenbussen. Wij nemen hier niet de veerboot maar langs twee tunnels van samen 20km komen we boven Flåm uit de berg.

Een korte wandeling naar de "kust"- we vergeten steeds dat een fjord in feite de zee is - waar het nog krioelt van de cruisetoeristen. Er zijn een supermarkt(je), twee hotels en twee restaurants omgeven door prullariawinkels en toeristische diensten die tickets voor boot en trein verkopen. We kopen nu al de tickets voor de Flåmsbana, de beroemde treintocht, van morgenvroeg. We zijn benieuwd, we hebben er al veel over gelezen en gezien op tv, maar de werkelijkheid is meestal toch nog anders.

De camping van Flåm is zeer goed gelegen, op 500m van het toeristisch centrum waar zowel de Flåmsbana - spectaculaire treinrit - als de cruiseschepen aankomen.

Een cruiseschip torent hoog boven de gebouwen van het toeristisch centrum uit, een waterval dondert op enkele honderden meters spectaculair naar beneden, de trein piept in een korte bocht door de sporen maar wij staan rustig op een grasveldje dat alles te bekijken.

Wanneer je van de zon in de schaduw komt is het direct koud, net of je een ijskast binnen gaat. De avond is fris onder een staalblauwe hemel. 

Vanaf 17u ligt onze camping in de schaduw maar de zon blijft nog tot 23u schijnen op de bergen rond de fjord. We hebben nog geen donkere nacht gezien in Noorwegen. Wanneer we gaan slapen is het nog licht en om half vier is het terug licht. Hier tussen de bergen zullen we wel geen zon zien om 5u.

zondag 9 juni - Flåm - 0km

We zijn er vroeg bij vanmorgen, we willen de eerste trein nemen omdat die nog niet vol cruisegangers zit. We hebben geluk, er is nog geen schip aangekomen en behoudens een troep zeer luidruchtige Japanners in hun gereserveerde wagon is de trein bijna leeg.

De rit van 20km is spectaculair, met vergezichten in de smalle dalen, met klaterende watervallen en bruisende bergstromen. We komen ogen te kort en hollen van links naar rechts om toch geen enkel zicht te missen. Op de mooiste plekjes vertraagt of stopt de trein, het geklik van fototoestellen is alomtegenwoordig. Het hoogte-klik-punt is de waterval de Kjosfossen, waar de trein een tiental minuten halt houdt. Door tunnels en rotsen gaat het verder richting Myrdal, eindpunt van deze korte treinrit. Van uit Myrdal kan men verder sporen naar Bergen en Oslo. 

In Myrdal is het vertrekpunt van de wandeling over een deel van de Rallarvegen.  Het is een 4-5 uur durende wandeling terug naar Flåm die we spijtig genoeg niet gedaan hebben. De wandeling van 20km dompelt je nog dieper onder in de bergwereld. De trage tocht laat je volop genieten van de uitzichten waarvan je op de trein slechts een glimp kon opvangen. Volgende keer doen we dit zeker!

's Namiddags maken we een wandeling naar het oude dorp Flåm, zodat we uiteindelijk toch een klein deel van de Rallarvegen doen. De natuur is mooi maar van zodra je buiten het toeristisch centrum komt ligt er een stort naast de wandelweg. Steenhopen en oud ijzer horen niet in deze idyllische omgeving. De in de brochures aangekondigde wandeling is ook amper gemarkeerd, je moet zelf je weg zoeken. In dit smalle dal kan je gelukkig moeilijk verloren lopen. Noorwegen is een paradijs voor wandelaars met kaart en kompas, of gps, maar niet voor diegenen die een gemarkeerde route willen volgen.

's Avonds hebben we aan een Noors buffet aangeschoven in restaurant Furukroa, opnieuw een tip van de Trotter. Het eten was lekker maar de keuze was tamelijk beperkt. 

maandag 10 juni - Flåm - 0km

De Unesco World Heritage cruise op de Sognefjord en zeker op het smalle gedeelte, de Nærøjfjord, mag niet ontbreken in een eerste Noorwegenreis. Het cruiseschip is eigenlijk een gewone veerboot waar op het bovendek meer plaats gemaakt is voor gewone passagiers. Het is de lijndienst tussen Flåm en Gudvangen, dat we op de heenreis reeds gezien hebben.

De boot vertrekt om 9u dus staan we om 8u30 klaar om tickets te kopen. Twee Spanjaarden bemannen de ticketbalie, waarschijnlijk in eigen land de werkloosheid ontvlucht. Veel volk loopt hier niet rond, het zal dus waarschijnlijk een rustige trip worden. 

Wanneer we aan de boot komen wordt daar juist een buslading kwetterende Japanners gelost en dat zullen we geweten hebben. Met veel lawaai van hai- hai-en, met duwen en trekken begeven ze zich naar hun inschrijving. Daar moeten ze even wachten en wij maken daarvan gebruik om de meute voorbij te glippen. 

Trap op, nog een trap, een smalle gang door en … het achterdek zit al boordevol niet-Japannervolk. Amerikanen, Indiërs, Spaanssprekenden, Duitsers en straks komt de troep hai- hai's er nog bij. We vinden nog een vrije stoel met de rug tegen een soort serre, in de zon maar uit de wind. Op het water kan de wind fris zijn, we zitten dus prima.

De boot stroomt over van de Japanners en die kijken naar niets of niemand. Ze duwen mekaar en anderen uit de weg en springen voor je neus om toch maar juist dat ene mooie beeld gezien te hebben. Hun grootste plezier tijdens de vaart is het voederen van meeuwen en daar onder luid gekwetter honderden foto's van maken. Dat ze op een wondermooie fjord varen schijnt hun weinig te kunnen bekoren, maar de meeuwen ….

De cruise was schitterend, onder een blauwe lucht defileerden de bergen, de dorpjes, de watervallen, te veel om op te noemen.

In Gudvangen ontscheept de hele bende en moeten wij op zoek naar de bus naar Flåm. 

Aan de ticketbalie hadden ze gezegd: "voor de bus ga je direct links over de brug". Neen dus, de veerboot legt ofwel links ofwel rechts van de brug aan en dat kunnen ze aan de balie niet weten. Links over de brug ligt de smerige parking die we op de heenreis ook gezien hebben, maar geen bus. 

Organiseren is niet de sterkste kant van de Noren en het vergt enig zoekwerk voor we de bus vinden. Na een busrit door 20km tunnels breekt de zon terug door in Flåm.

's Namiddags maken we nog een wandeling langs de fjord richting Aurland. Er is nergens schaduw en de zon brandt er ongenadig op los. Cafeetjes of terrasjes zijn er hier niet, aan 10 euro voor een pintje en 6 euro voor een frisdrank zullen er weinig dorstigen te laven zijn. 

Het was een prachtige dag maar morgen gaan we verder.

Noorwegen 2013 - Kinsarvik - Flåm - Briksdal - Geiranger - Strömstad - Thuis