Geiranger
De oude weg loopt langs het meer, de nieuwe door een tunnel, maar daar zie je niets. Hjelle is een idyllisch plaatsje waar de bergen zich in het meer spiegelen.
Voorbij Hjelle hebben we de keuze, de rechte weg 15 naar Geiranger, door tunnels en dus gemakkelijk, of de oude Strynweg 258 over de Strynefjellet. Deze laatste behoort tot de "mooie routes" van Noorwegen en de keuze is dus snel gemaakt.
De 258 voert naar het zomerskicentrum van Stryn en is tamelijk druk bereden. Via trage haarspeldbochten gaat het langzaam naar omhoog. Deze oude wegen hebben het voordeel dat de helling nooit te steil is en de volgende bocht dichtbij. Met een motorhome is het veel gemakkelijker rijden dan over de nieuwere bergwegen die veel steiler op en af gaan en die door de langere stukken rechte weg ook veel sneller zijn.
De zon straalt, de hemel is blauw. Het weer verandert hier elke dag, van zomer naar herfst naar terug zomer is hier heel gewoon. We verlaten camping Gryta in Briksdal en onder een stralende zon rijden we de vallei uit. Het zicht op het meer en de Melkevoll-Bretungletsjer in de verte is ronduit schitterend.
In Olden aan de Nordfjord ligt een oud cruiseschip vanwaar de bussen vertrekken naar de Briksdalbreen. We rijden verder op weg 60 rond de Nordfjord, richting Stryn. In de Stryner Coop kunnen we opnieuw onze voorraad aanvullen.
We nemen weg 15 en langs het Strynmeer gaat het nu richting Hjelle, een wondermooi plaatsje - geen dorp - aan het meer. Het is volgens Noorse bronnen een van de mooiste plekjes van Noorwegen.
We komen boven aan de eeuwige sneeuw waar de weekendskiërs naar beneden zoeven. We hebben een aangenaam praatje met een koppel uit Gentbrugge dat in dezelfde streek aan het rondtoeren is. Het skibedrijf werkt op volle toeren maar wij gaan verder. Oeps, de weg is weg!
Voor ons ligt een grintweg, nog smaller dan smal en afgeboord met rechtopstaande rotsblokken. We kijken even rond maar er is blijkbaar geen andere weg, dus vooruit. Om de 100m is er een uitwijkmogelijkheid maar je ziet de weg amper 100m voor je uit. Af en toe komen we een gewone auto tegen.
De hoogvlakte is bezaaid met rotsblokken en kleine waterplassen waaraan hier en daar een berghut staat. Na 10km steenslagweg komen we in Grotli terug op het harde asfalt. Hier links de weg 15 tot Langevatn, waar we rechts weg 63 nemen naar Geiranger. De toppen rondom liggen dik onder de sneeuw, de grote bergmeren zijn bevroren maar de brede weg is vrij. Dichter bij Geiranger neemt het verkeer toe, er is blijkbaar een soort sportfeest aan de gang en talloze bergfietsers (hier zijn het echte mountainbikers) zoeven ons voorbij. De weg daalt steil naar zee, toeristenbussen met cruisegangers komen ons tegen. De ruimte is beperkt en dan is het soms mikken en adem inhouden. Op enkele kilometers van Geiranger is er een uitzichtpunt vanwaar je een fantastisch mooi zicht hebt op de fjord.
Volgens Trotter ligt er boven Geiranger een mooie rustige camping. Mooi is camping Vinje wel gelegen maar rustig geenszins. Een zeer luidruchtige waterval aan de rand van de camping blijft dag en nacht bulderen, zonder oordopjes slapen is bijna niet mogelijk.
zondag 16 juni - Geiranger - 1km
Ondanks de bulderaar naast de deur hebben we goed geslapen, maar we zien een tweede nacht in zijn nabijheid helemaal niet zitten. We zakken af naar Geiranger waar we vlak aan de fjord een plaats op de camping vinden. We staan op de eerste rij, er ligt een cruiseschip 100m voor onze auto, een tweede ligt even verder in de fjord en een derde ligt aan de overzijde van de fjord. De camping is niet mooi maar wanneer je het geluk hebt om op de eerste rij te staan heb je een prachtig zicht op de fjord en de cruiseschepen. Animatie is hier niet nodig, daar zorgt de natuur zelf voor.
Geiranger is opnieuw een echte toeristenval met kleine souvenirwinkels, enkele café's en restaurantjes. Twee hotels en een Joker supermarkt vervolledigen het plaatje. Je kan over de koppen van de kruisvaarders lopen. Met kleine bootjes worden ze van hun schepen gelost en dan gaat het ofwel recht de wachtende toerbussen op of recht de winkeltjes in.
's Namiddags maken we een sighseeingtocht op de fjord. Ditmaal geen klikkende Japanners, de zeven zusters en andere beroemde watervallen klateren vandaag alleen voor ons select gezelschap naar beneden. De Unesco heeft de Geiranger terecht op de werelderfgoedlijst gezet, het is hier werkelijk wondermooi.
Rond 20u verlaat het laatste cruiseschip de rede van Geiranger en wordt het stil. Het contrast met de drukte overdag is groot, alleen kampeerders en enkele hotelgasten wandelen nog door de straten.
maandag 17 januari - Geiranger - 0km
Het weer is aan het veranderen, donkere wolken ontsieren de gisteren zo blauwe fjordenlucht. Vandaag is het voor ons een rustdag met een wandeling langs de fjord en daarna geschenkjes kopen voor het thuisfront.
Er is vandaag maar 1 schip toegekomen, de Costa Luminosa, een zusterschip van de Costa Concordia die in Italië op de rotsen liep. Ze ligt zeer dicht bij de oever, misschien krijgen we een spectaculaire schipbreuk voor onze neus?
Neen dus, om 19u is ze weg en blijven we alleen achter met regenvlagen en lage bewolking.
Morgen zijn ook wij weg, nu naar het zuiden, richting thuis.
Maak jouw eigen website met JouwWeb