Briksdal

dinsdag 11 juni - Balestrand - 115km

Vanmorgen komen er in Flåm twee cruiseschepen aan. Het eerste kan aan de kade aanmeren maar voor het tweede is er geen plaats meer, dat moet omkeren. Het schip braakt toeristen uit die om 9u stipt de Flåmsbana opgejaagd worden. De niet-treinreizigers nemen een toerbus of slenteren langs de boetieks om de tijd te doden.

Om 9u30 vertrekken we uit Flåm naar onze volgende bestemming Balestrand, een idyllisch dorp aan de Sognefjord dat vorige eeuw erg in trek was bij kunstenaars. 

We kruipen de berg op, links klettert een waterval, rechts verdwijnen de haarspeldbochten in de hoogte. Boven rijden we over een besneeuwde hoogvlakte vol bevroren meren. De zon schijnt, het is warm maar skiërs zoeven met ontbloot bovenlijf naar beneden. 

De eerste kilometers keren we op onze passen terug en nemen de E16 richting Vinje. We rijden opnieuw langs het wondermooie meer maar nu draaien we even voorbij Framnes rechts weg 13 in, op naar de Grøndalsfjellet (fjellet = bergpas). Wat volgt zijn 30 sublieme kilometers hooggebergte. 

Na enkele kilometers staan we voor een muur waar de weg in talloze haarspelbochten tegenop kruipt. We stoppen even om van het uitzicht te genieten en van overal komen schapen aangelopen. Ze beginnen aan de auto te likken maar na die gratis wasbeurt is de auto vuiler ipv properder geworden.

In Viksøyri komen we terug aan zee. We zien bordjes die naar een stenen en naar een houten staafkerk wijzen maar we rijden domweg verder. In de Trotter stond dat er in Vik wondermooie staafkerkjes waren maar nog verblind door de schoonheid van de bergen hebben we de link met Viksøyri niet gelegd. Volgende keer zeker stoppen. Je hebt het al begrepen, we komen zeker nog eens terug naar Noorwegen.

We rijden verder langs de zee, nog steeds de Sognefjord, via een smal wegje tot Vangsnes. In Vangsnes moeten we wachten op de veerboot maar de zon schijnt en het uitzicht op de bergen rondom de fjord maken het wachten aangenaam. Het is middag en we zijn met weinigen om de veerboot te nemen. Eerst gaat het naar Hella, daar moeten we van boord en draaien we op de kade om daarna direct terug aan boord rijden. Na een tweede overtocht leggen we in Dragsvik aan en vanaf hier is het nog 9 km tot Balestrand

Camping Sjøtun is (was want eind 2018 staat op hun website dat ze definitief gestopt zijn) een kleine gezellige camping, heel mooi gelegen aan de promenade van Balestrand. Bergen aan de achterzijde en een grote bocht van de Sognefjord voor de deur. Om 20u gaat de zon achter de bergen schuilen maar het blijft nog uren licht, aan de overzijde van de fjord schijnt de zon nog lang op de bergen.

woensdag 12 juni - Balestrand - 0km

Vandaag blijven we luieren in Balestrand. In de kleine Coop van Balestrand kopen we een Havrebrød en dat was volgens ons het eerste lekker brood in Noorwegen. 's Morgens maken we een kleine wandeling langs de promenade vol pittoreske gekleurde huizen, de vroegere kunstenaarswoningen en bezoeken de kleine St. Olafskerk. In de namiddag een op zijn Noors - slecht - aangeduide boswandeling aan de voet van de bergen achter de camping. 

's Avonds zeer eenvoudig maar lekker gegeten bij Gekkens. Volgens Trotter is dit een typisch Noors café maar het wordt nu wel uitgebaat door Aziaten.

Voor het eerst in een week regent het, de wolken zakken, de toppen zijn volledig toegedekt. Afwachten wat dit morgen wordt.

donderdag 13 juni - Briksdal - 201km

Vandaag volgen we de volgens Trotter mooiste route van Noorwegen. Vannacht heeft het geregend maar deze morgen is het heel mooi warm weer in Balestrand. Om 7u hebben we een dof gebrom gehoord uit de richting van de fjord, wellicht kwam een cruiseschip richting Flåm hier sluipend voorij.

We verlaten met spijt het mooie kustplaatsje. Eerst volgen we langs de smalle kustweg een zijarm van de Sognefjord, dan gaat het kronkelend de Gaularfjellet op, we volgen weg 13 richting Moskog. Het is grijs en grauw en er vallen regendruppels, de vorige pas onder een stralende zon vonden we mooier. 

Door een ruw en onherbergzaam berglandschap vervolgen we langs meren en watervallen over een kronkelende smalle natte weg. In Moskog draaien we rechts de E39/E5 op. De vallei wordt breder, de meren groter en de bergen mooier. In Jølstra tanken we vol en doen nog wat inkopen in de nabijgelegen Spar. Het gaat verder richting Byrkjelo, waar we weg 60 nemen naar de Nordfjord.

Het laatste deel van de weg naar de fjord is zeer mooi. Aan de fjord gekomen zijn het terug de gekende smalle wegen tot we in Olden rechts het Briksdal ingaan. Daar, bijna aan het einde van het smalle dal, in niemandsland aan een meer ligt camping Gryta. Nog verder is er nog de Melkevoll-Bretun camping, wondermooi gelegen aan de voet van een gletsjer maar door het enge dal bijna de ganse dag in de schaduw. 

Het regent zachtjes maar het is niet koud. Het bulderen van watervallen begeleidt het tokkelen van de regen op het dak.

vrijdag 14 juni - Briksdalbreen - 20km

Van aan de parking tegenover de Melkevoll-Bretuncamping gaat een voetweg naar de gletsjer. Gewoon de stroom cruisetoeristen volgen die hier met bussen aangespoeld worden. BMI-plussers nemen een klein, groen, lelijk en lawaaierig autootje dat hen brommend de berg op zeult. Prachtige watervallen, maar de soms neerplensende regen vergalt af en toe het uitzicht. 

Merktekens tonen aan tot waar de gletsjer in 1760 en 1770 was. In 1920 was die al een flink eind naar boven opgeschoven, alhoewel het woord klimaatopwarming toen nog niet in Van Daele stond. Wat deed de gletsjer dan afsmelten?

Na een uurtje blazen heeft onze elektrische bijverwarming vanmorgen de geest gegeven, maar de gasverwarming kwijt zich uitstekend van haar taak. 

Deze voormiddag gaan we in de regen op gletsjertocht. Tocht is een groot woord voor de wandeling tot aan de voet van de gletsjer, de Briksdalbreen. Over de gletsjer mag je enkel onder begeleiding van een gids. We nemen de motorhome, aan de camping slaan we links af en gaan verder over de 1-auto-weg langs het meer. De weg is nieuw en slingert zich langs de oevers en tussen boerderijen naar het einde van het dal. 

Het einde van de weg ligt aan de rand van een gletsjermeer met aan de overzijde de voet van de gletsjer. Een hoop blauwe sneeuw en grijs water tussen grijze rotsen onder grauwe wolken. 

In de namiddag regent het nog steeds. Tussen de vlagen door wassen we de motorhome af, die was nog smerig van de werken een week geleden op de weg langs het Hardangerplateau. 

Er staat een flinke wind met schuimkoppen op het meer. Vanaf morgen voorspelt het Noorse KMI terug mooi weer.

Maak jouw eigen website met JouwWeb