Portugal 2015

Eind april 2015 vertrekken we voor onze tweede reis met een motorhome door Portugal. Het wordt een speciale reis want we hebben sinds einde maart een nieuwe motorhome, een C-Tourer T 142 van het Duitse merk Carthago, ter vervanging van onze McLouis Steel 562. 

Verder naar het zuiden verslechtert het weer en begint het eerst zachtjes en daarna steeds harder te regenen. Rond Tours hebben we onze eerste bouchon want aan het begin van een weekend ontvluchten veel Parijzenaars hun stad in de richting van de kust.

De nieuwe motorhome valt erg mee: de vering is uitstekend, de wegligging zeer goed, de geluidsisolatie prima, de 3,0l Fiatmotor is een droom om mee te rijden, allemaal positieve punten.

Wanneer we in Coulon toekomen schijnt de zon.  Het Marais Poitevin rond Coulon wordt door de Fransen la Venise verte genoemd en het “Venise” trekt zoals steeds veel volk aan.

Portugal is een prachtig land en uitstekend geschikt om in rond te reizen met een motorhome. Tegenover onze vorige reis in 2011 zijn de wegen sterk verbeterd en de voorzieningen voor motorhomes nog talrijker. 

Er zijn maar enkele zaken die ons storen, de alomtegenwoordige graffiti en de hondenstront die door wilde- en andere honden overal achtergelaten wordt. 

Onze oude Michelin gids van 2002 dient ook ditmaal tot leidraad maar ik had mij beter een nieuwe Trotter van Portugal gekocht. Twee stadsgidsen van Lissabon, waaronder een Trotter, vervolledigen de bibliotheek.

zaterdag 25 april - Coulon - 740km

Om 3u opgestaan en rond 4u - ’s nachts - zijn we op weg naar het zuiden. Het is fris maar goed rijweer en wanneer we even voor 8u langs Parijs rijden vlot het verkeer en zijn we snel voorbij de door velen gevreesde “périférique".

We genieten van de eerste warmte van het jaar en ik val prompt in slaap met mijn tenen in het gras. Nog een wandeling langs het water, een ijsje van €3,5 per bol en dan kunnen we al beginnen denken aan de tocht van morgen.

zondag 26 april - Urrugne - 400km

De bakker is 10min stappen van ons bed en het verse stokbrood smaakt zoals het alleen in Frankrijk smaken kan.

Rond 9u30 vertrekken we en het is al zachtjes aan het regenen. De druilerige regen houdt de Fransen binnen en het is zeer kalm op de baan. 

Op weg naar Spanje giet het water maar we hebben gisteren getankt aan een Intermarché en moeten dus onderweg nergens voor uitstappen. Eten en drinken zijn steeds droog bereikbaar en ook de koelkast schakelt vlotjes tussen gas en stroom. Voor vanavond hebben we de ACSI-camping Larrouleta in Urrugne gekozen, op 500m van de autostrade en maar 5km van de Spaanse grens. Gewone staanplaatsen zijn er hier niet langs de kust en de keuze aan campings is beperkt. 

We komen aan met regen en die regen houdt ons nog de ganse dag gezelschap. Alhoewel maar 500m van de autostrade gelegen is het erg rustig.  ’s Avonds hebben we zeer eenvoudig gegeten in het camping-restaurant. Ze maakten reclame met hun “uitgebreide” kaart maar ik denk dat dit meer met de grootte van het papier te maken had dan met hetgeen er op het menu stond.

maandag 27 april - Castrojeriz - 282km

Vannacht heeft het water gegoten en de Carthago blijkt zowaar waterdicht te zijn. Geen spatje vocht binnenin, geen condens maar enkel de frisheid van een natte morgen. Ik heb trouwens zelf harder geronkt dan het geluid van de regen en heb er dus niets van gemerkt. ’s Morgens is het druipnat en erg winderig.

In stromende regen en harde wind rijden we door het Baskenland. Het is reeds de derde maal dat we er door rijden en steeds was het barslecht weer. 

Eens de autostrade verlaten zien we de troosteloze lelijke vuile Spaanse dorpjes. De bommen zijn gevallen maar het puin is nooit geruimd!

Castrojeriz bij 12° is eens iets anders dan de warmte en de zon van vorige keer. De wandeling door het dorp is ditmaal een fris tochtje met een regenscherm in de aanslag. Er zijn wel opvallend veel pelgrims te voet op weg, voor hen is de temperatuur natuurlijk uitstekend, de regen iets minder.

In de late namiddag beginnen de stortbuien opnieuw en we moeten ons om 19u tussen de regendruppels door naar het restaurant haasten. We hebben een lekkere gegrilde lamsbout gegeten maar de prijs is wel verdubbeld op vier jaar tijd. De campinguitbater heeft zijn prijs blijkbaar aangepast aan de draagkracht van zijn gasten uit het noorden.

dinsdag 28 april - Bragança - 301km

Het was een frisse nacht in de Spaanse heuvels maar we staan ditmaal op met zon.

Na 300km langs prima Spaanse wegen komen we eindelijk in Portugal aan. De witte huisjes lachen ons toe van aan de grens, het is rustig, zonnig maar fris.

We bezoeken de oude versterkte stad Bragança waar vooral de kerk een pareltje is dat we in 2011 over het hoofd hebben gezien.

Er staat een twintigtal motorhomes op de gratis staanplaats onderaan het kasteel. De Fransen zijn massaal naar Portugal afgezakt en ook de Nederlanders zijn er opnieuw bij. Enkele Duitsers, Engelsen en een verdwaalde Belg vervolledigen de troep.

Portugal 2015    Porto   Lissabon   Armação de Pêra   Monsaraz    via Marvão naar huis