Haro
17 mei - 10u00 - Monsaraz - 91km
De nacht is zwoel en erg rustig. In de vroege morgen maken we een korte wandeling naar de nabije Intermarché. Broodjes, aardbeien, en water worden ingeslagen, voldoende voorraad voor twee dagen.
Deze enorme wateroppervlakte beslaat een gebied van 250 km2, strekt zich over meer dan 80 km van de voormalige rivier uit en de duizenden inhammen hebben samen een omtrek van 1.160 km.
Als volgende bezoeken we het dorpje Aldeia da Luz, dat volledig verplaatst werd om het stuwmeer te kunnen bouwen. De inwoners hebben een nieuw dorp gekregen met dezelfde dorpsnaam Aldeia da Luz.
In dit nieuwe dorp is een museum gebouwd ter herinnering aan het oude dorp. In een - langdradige - film wordt het einde van het oude dorp en het verhuis naar het nieuwe in beeld gebracht. Je ziet al snel dat er weinig mensen tevreden zijn met het verlies van hun vroeger pittoreske dorp.
Onze eerste stop vandaag is Moura, een kuuroord in de Alentejo. Kleine straten met witte huizen herinneren ook hier aan de Moorse bezetting waaraan pas in 1233 een einde kwam. Van uit het “kuurpark” heb je een mooi zicht op het omliggende landschap.
Langs vlakke wegen rijden we rond het Alqueva stuwmeer van de Guadiana. In de dorpjes waar we voorbijrijden zitten de mensen nog langs de straatkant op een stoel naar het verkeer te kijken en te wuiven naar de toeristen.
De grote stuwdam van Alqueva werd tussen Moura en Portel in de rivier Guadiana aangelegd, waardoor het grootste kunstmatige meer van Europa ontstond.
We wachten in de schaduw van de motorhome tot het museum zijn deuren opent, het is nu bloedheet. Deze streek is één van de heetste van Portugal en van Europa, met 47° het maximum dat ooit opgemeten werd. Het nieuwe dorp ligt te trillen onder de middagzon, enkel de spelende kinderen in de plaatselijke school hebben er blijkbaar geen last van.
Als slaapplaats hebben we de parking/staanplaats van Monsaraz gekozen. Monsaraz is een schilderachtig vestingdorp op 350m hoogte. De laatste meters naar de staanplaats zijn erg steil en niet iedereen doet de moeite om naar boven te rijden. Het aantal plaatsen is er beperkt maar zoals steeds is ’s avonds alles volzet. In het autovrije Monsaraz is het heerlijk slenteren langs de smalle steegjes en pleintjes.
Van aan de motorhome hebben we een schitterend uitzicht over het Alqueva stuwmeer. In de schaduw van enkele kleine bomen kunnen we genieten van de rust en van een babbel met een koppel Limburgers naast de deur. Het wordt donker en fris, in de verte twinkelen de lichtjes in de dorpen rond het meer.
18 mei - 11u00 - Evoramonte - 75km
Het was opnieuw een zeer rustige nacht en we hebben weinig zin om uit onze knusse cocon te komen. Eens de vouwgordijnen aan de voorruit open zijn hebben we een ronduit schitterend panorama: een blauw meer onder een blauwe lucht.
Na een korte afdaling rijden we richting Reguengos de Monsaraz, waar we bij de bombeiros (brandweer) een sanitaire loos-stop inlassen.
Het wordt een langzame rit over smalle wegen, langs wijngaarden en door dorpen waar wijn een hoofdrol speelt. Er is ondertussen veel wind opgekomen en de motorhome moet goed in de hand gehouden worden.
Onze bestemming is de kleine “Camping Alentejo” tussen Evoramonte en Estremoz. Deze wordt uitgebaat door een Nederlander en we waren hier twee jaar geleden ook al op bezoek.
In de wind is het met 18° koud maar uit de wind en in de zon is het heet, we zien de ganse dag geen wolkje aan de hemel. Ik heb het laatste warm water voor de douche en de wifi is niet sterk genoeg voor een goede ©Facetime verbinding.
19 mei - 12u00 - Cáceres - 211km
Onze laatste dag in Portugal, we missen het nu al.
We vertrekken vroeg en het uur verschil met Spanje maakt dit nog extra vroeg. In Estremoz doen we onze laatste Portugese inkopen in een Pingo Doce. Vanaf nu gaan we geen dingen meer bezoeken, we rijden en bekijken na aankomst rustig tot waar we ’s anderendaags willen rijden. Een bus of tram nemen om een stad te bezoeken is er niet meer bij.
Eens over de grens verandert het landschap en de bebouwing. We verkiezen nog steeds de Portugese witte dorpjes boven de grauwe troosteloosheid van het Spaanse binnenland. We zien hier ook voor de derde keer fietsers op een autovia, maar dat is hier blijkbaar toegelaten. Grote borden manen de chauffeurs aan voorzichtig te rijden bij het kruisen van fietsers.
Onze bestemming, camping Cáceres, is een luxe camping met privé sanitair. Zoveel luxe zijn we niet gewoon maar het belet blijkbaar de dieven niet om een inbraakpoging te wagen, gelukkig niet bij ons. Er staan verschillende Belgen op deze camping, maar de meerderheid is … juist ja, Nederlander.
20 mei - 12u00 - Salamanca - 202km
Om 9u30 vertrekken we richting het noorden, naar Salamanca. Dit zou een heel mooie stad zijn, maar ons quotum steden is opgebruikt voor deze reis.
De reis verloopt vlot langs een autovia door een bergachtig landschap. Tegen Baños de Montemayor, een kuuroord op 100km van Salamanca, is een parking aangelegd vanwaar je een mooi zicht hebt op een stuwmeer en op de naar boven kronkelende autostrade.
Camping Regio in Salamanca is groot, met grote hobbelige percelen en een hotel voor de deur. Inschrijven voor de camping moet je in het laagseizoen aan de hotelreceptie doen.
Veel buiten gezeten en ’s avonds een paella besteld aan de campingbar.
21 mei - 15u00 - Haro - 338km
Het weer is wisselvallig vandaag: eerst fris, dan warm, dan fris, dan diarree. We rijden naar het noorden en gaan op aanraden van mijn grote nicht Haro, de wijnhoofdstad van de Rioja bezoeken.
Camping de Haro is een kotjescamping met veel vriendelijke Spanjaarden aan de bbq. Het is gelukkig zondagavond zodat het lawaai maar tijdelijk zal zijn.
Via de Campingcard-ACSI krijg je zo maar eventjes 10 eurocent korting op het normaal tarief, een truc om kampeerders te lokken.
Haro zelf is niet veel soeps, we hebben zelden zo een troosteloze stad gezien. Wanneer je de stad uit het zuiden nadert dan zie je zelfs geen wijnstok! Een ervaring om vlug te vergeten en nooit meer terug te komen.
Maak jouw eigen website met JouwWeb