Granada
1 mei - 15u30 - Los Escullos - 456km
We vertrekken om 9u want we hebben wel wat kilometers te rijden vandaag. Onze bestemming is Cabo de Gata, een natuurpark met ongerepte stranden in een woestijnlandschap. Veel zogeheten “spaghettiwesterns” werden in dit gebied opgenomen.
Even voorbij Valencia begint de autovia, die in tegenstelling tot de autopista gratis is. De weg is mooi maar het landschap troosteloos, het is een opeenvolging van appelsienenbomen, woestijn en serres met allerlei groenten.
Wanneer we voor de laatste 20km de autovia verlaten en richting de kust draaien, moeten we eerst door een zee van plastieken serres. Het is net een reusachtig vluchtelingenkamp maar wel met bijzonder weinig beweging tussen de serres.
Deze groentenkwekers zijn erg opdringerig en dringen hier en daar het natuurgebied binnen.
Het beschermen van het park is een niet aflatende strijd tegen de groenten- en de betonmafia, die hier beide geld geroken hebben.
Na de serres volgt een lichte heuvelrug en dan de afdaling naar Los Escullos, naar een camping op 500m van het strand. Deze camping is een oase in het woestijnlandschap waar voor de rest nauwelijks bebouwing of begroeiing is. Het is een zeer goede tip van mijn grote nicht die hier regelmatig komt.
De rest van de namiddag verkennen we de camping en maken we plannen voor de volgende dagen. Het is rumoerig want Spaanse families brengen hier het weekend door. Gelukkig is het zondagavond, vanaf morgen zal het rustiger zijn.
2 mei - Los Escullos - 0km
We worden wakker van de stilte na een zeer goede nacht.
In de omgeving zijn geen doorgaande wegen, geen industrie, geen bebouwing, er is niets dat hier nog lawaai maakt nu de Spaanse families vertrokken zijn.
’s Morgens profiteren we van de friste om een wandeling te maken naar het strand. Het is een zandstrand uit vulkanisch zand, zwart en scherp. In de verte ligt een klein dorp te blinken in de zon, geen enkele beweging verstoort de rust. Je kan hier langs de zee uren wandelen, maar veel zin hebben we niet.
’s Namiddags is het dolce far niente. We luisteren wat naar de VRT, lezen een boek en soezen in de schaduw van de motorhome. Morgen rijden we verder, naar Andalusië.
3 mei - 12u00 - Granada - 205km
Na het vertrek van Los Escullos rijden we opnieuw langs de plastieken serres en door een droge waterloop richting autostrade. Het landschap rond Almeria is zo uit een western geplukt, er wordt trouwens reclame gemaakt voor een bezoek aan een filmstudio waar vroeger westerns opgenomen werden.
Nadat we van de kust wegdraaien volgen we de westkant van de Sierra Nevada. De toppen liggen vol sneeuw terwijl in het dal de forsythia bloeit.
Rustplaatsen langs de autostrade zijn er hier niet, enkel vuile stoffige parkings waarlangs een tankstation, een restaurant en andere zaken te vinden zijn.
Het wordt fris buiten wanneer we op 1500m hoogte over een bergpas rijden.
Het verkeer is zeer druk op de ring rond Granada maar we geraken zonder veel moeite aan de camping. Het is een kleine camping met erg kleine plaatsen, ze is echter ideaal gelegen om met de bus naar Granada te gaan en er zijn ook twee supermarkten op 500m.
4 mei - Granada - 0km
Deze voormiddag doen we inkopen in de plaatselijk Dia-supermarkt. Het is een beetje zoeken want het is de eerste keer dat we in een Spaanse supermarkt komen.
Na de middag gaat het opnieuw richting stad, we gaan naar het Albaicin, een witte Arabische wijk die er nog uitziet zoals eeuwen geleden. Smalle straatjes, steegjes met trappen, witte huisjes met af en toe een doorkijk op een binnentuin.
Een vriendelijke vrouw wijst ons de weg naar een uitkijkpunt maar even later zijn we bestolen. De vriendelijkheid was bedrieglijk, we hebben echter niets gezien noch gevoeld. €50 lichter maar gelukkig geen papieren kwijt zijn we nu ook een illusie armer.
We drentelen nog wat rond maar de dag is om zeep.
Stom Spanje!
Voor het Alhambra moet je op voorhand ticketten kopen en dat kan in de camping zelf. Indien we er nu kopen dan kunnen we binnen drie dagen gaan kijken, maar dat past niet in onze planning. We hebben niet voor de vrijheid van een motorhome gekozen om overal dagen te moeten wachten tot we binnen kunnen.
Na de middag nemen we de bus naar de stad, de halte is schuin tegenover de camping gelegen. Het eindstation in het centrum is niet al te ver en 20min later staan we al rond te kijken om de weg naar de kathedraal te vinden. Het is blijkbaar een feestdag want er loopt heel veel volk in klederdracht rond.
Granada valt tegen, het is geen mooie stad met bezienswaardigheden. Iedereen komt voor het Alhambra maar daarbuiten is er weinig te beleven.
Wanneer de enkele bezienswaardigheden dan ook nog gesloten zijn wegens “siësta” gaan we langs de kortste weg terug naar de bus en naar huis.
Maak jouw eigen website met JouwWeb