De eilandarchipel van de Lofoten en de Vesterålen bestaat uit veel kleine en enkele grote eilanden, gelegen tussen Tromsø in het noorden en Bodø in het zuiden. De Vesterålen liggen in het noorden, de Lofoten in het zuiden.

De Lofoten zijn bergachtig maar Vesterålen zijn groener en vlakker. De landschappen zijn afwisselend bergachtig ruw met sneeuwvelden tot aan de zee en even verder staan schapen te grazen op groene weiden. Op Andoya zijn er kilometerslange witte stranden met azuurblauw water maar, vergis je niet, het water is koud! Het regent veel op de eilanden, maar de winters zijn minder koud dan op het Noorse vasteland.

De eilanden worden verbonden door talloze bruggen en tunnels en daar gaan we vandaag gebruik van maken.

Donderdag 2 juni 2022 - Risoyhamm - 209km

Het belooft een schitterende zonnige eerste dag naar de Vesterålen te worden. Vermits er volgens de Michelingids weinig supermarkten of tankstations zijn op de Lofoten en op de Vesterålen, doen we onderweg inkopen in een "Rema 1000" in Bjerkvik. Het blijkt echter niet te kloppen, we zien onderweg meer dan voldoende supermarkten en tankstations.

We zijn juist vertrokken wanneer ik in de verte iemand naast de weg zie zitten. Je mag er maar 50km/uur dus vertraag ik, dat is maar goed ook want het is de Noorse politie die snelheidscontroles houdt. Een chauffeur staat aan de kant van de weg in zijn portefeuille te rommelen, het is in Noorwegen boter bij de vis: direct betalen!

Het was daarna een mooie rit langs het water van talloze eilanden, over bruggen en glooiende wegen met steeds schitterende vergezichten.

We hebben veel gestopt, ontelbare foto's genomen maar om 14u30 zijn we op een camping in Risoyhamm, het Andøy Friluftssenter. Ik heb die camping gekozen omdat het een zeer goed restaurant heeft en restaurants zijn zeldzaam in Noorwegen. Volgens hun website zou het restaurant geopend moeten zijn maar spijtig genoeg is het gesloten, het seizoen begint maar rond 20 juni.

We hebben de auto wat afgewassen, gedoucht en in de zon gezeten, genietend van het mooie uitzicht.

Het dorp Bleik nodigt uit tot wandelen, de andere dorpjes zijn kleine verzamelingen huizen zonder veel charme. We rijden verder tot aan de haven van Andenes, het noordelijkste punt van onze reis. Andenes is een vertrekpunt van walvissafari's maar wij beperken ons tot een wandeling naar de vuurtoren. Het druppelt zachtjes en de strakke wind jaagt ons terug naar ons rijdend huis. Denk niet van hier een cafeetje te vinden of iets te gaan eten, alles is gesloten.

We nemen nu de weg langs de oostzijde van Andoya, maar eerst tanken we hier in het noorden nog de goedkoopste diesel van Noorwegen. Is het een compensatie voor de soms barre leefomstandigheden?

We rijden de camping van gisterenavond voorbij naar de jachthaven van Maurnes, daar is een staanplaats. Onder een steeds strakkere wind vinden we een plaats aan het water. De wolken hangen laag, er komen schuimkoppen op de golven maar het uitzicht is zoals steeds wondermooi.

Ondanks het mindere weer zijn alle plaatsen snel bezet. Juni is de maand om de Lofoten te bezoeken en buiten de vele buitenlandse toeristen zijn ook de Noren op weg. Bij het begin van elk weekend trekken de Noren massaal de natuur in.