Cinque Terre 2006

Voorbereiding

We plannen onze reis zoals steeds goed op voorhand. Dit jaar - 2006 -  denken we enkele dagen in Zwitserland te blijven en dan via de Gotthard-tunnel naar Italië en de Cinque Terre door te rijden. Het loopt echter anders, de woensdag voor ons vertrek horen we dat er rotsblokken op de autostrade naar de Gotthard gevallen zijn. Ze zijn zo groot dat een auto met Duitse toeristen verpletterd wordt met twee doden tot gevolg.

Cinque terre

Volgens de eerste berichten zal de tunnel enkele dagen gesloten blijven, vermits we er één week later door moeten zal dat waarschijnlijk geen probleem zijn. De dag voor het vertrek kijk ik om 23uur nog even op de teletekst van "één" en wat blijkt, de tunnel is voor minstens 3 weken dicht.

Als Zwitserse stopplaats hebben we Beckenried gepland, waar we twee jaar geleden ook overnachtten toen we van Toscane kwamen. Tof gelegen aan het meer en op 20km van de Gotthardtunnel, een ideale stopplaats. Alhoewel we via Beckenried niet naar Italië kunnen zullen we toch naar Beckenried gaan, daar één dag minder verblijven en dan via de San Bernardino naar Italië rijden.

We hebben dan wel nog een bijkomende tussenstop nodig. De afstand op de tweede dag wordt immers 650km ipv 450km. De verwachte files langs de San Bernardino zullen het wellicht moeilijk maken om in één dag naar de Cinque Terre te rijden.

 

Bellinzona lijkt ons een aangename plaats, we hebben de kastelen al dikwijls van op de autostrade gezien maar nog nooit de tijd gehad - genomen - om er eens af te stappen.

Onze Italiaanse bestemming, het Parco Nazionale delle Cinque Terre is een van de door toeristen meest bezochte parken van Italië. Het park blinkt op vele gebieden uit en in 1997 zijn de vijf dorpen opgenomen in de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

Behalve de vijf schitterende dorpen aan de kust heeft het een prachtig dicht begroeid binnenland en schitterende heldere zee. Vanaf de veelbelopen wandelpaden op de hellingen heeft men doorlopend mooie uitzichten. Het land en ook de zee zijn hier beschermd, dit deel beslaat ongeveer 30% van de totale parkoppervlakte.

In het zuidelijkste deel van het park liggen twee kleine eilandjes Scoglio Grimaldo en Scoglio Ferale, in het noorden de Scoglio Gagiato.

Meer info over Cinque Terre vind je op Wikipedia. Morgenvroeg om 4 uur vertrekken we.

 

Beckenried - 750 km 

Het is een mooie frisse morgen wanneer we om 4 uur de wagen starten. Ik had de laatste dagen startproblemen - een Honda heeft toch nooit problemen - en ben wel een beetje ongerust. We hebben die startproblemen nog twee dagen gehad maar van zodra de auto een spoortje Italiaans bemerkt zijn er geen startproblemen meer. Hopelijk blijft dat ook na de vakantie zo.

Onze eerste tussenstop is Luxemburg, traditioneel om goedkoop te tanken. Dat is ditmaal een groot probleem: veel tanklustigen, één betaalloket en elke afrekening met kredietkaart duurt minstens 5 minuten. De tweede vertraging op het tijdsschema is een feit. De werken op de E411 in België hadden voor de eerste gezorgd.

Richting Metz is de autostrade wegens werken afgesloten. De omleiding is zo goed aangeduid of wij zijn nog niet goed wakker maar we rijden wel hopeloos verloren. Met dank aan de TomTom nemen we de gewone weg naar Bettembourg en daar kunnen we terug de autostrade op.

In Basel zijn er werken aan de tunnelverbinding vanuit Frankrijk en  we moeten langzaam aanschuiven. Aan de pompstations zie ik de prijs in CHF en in EUR: 1.20 EUR is bijna goedkoper dan in Luxemburg. In Beckenried, weg van de autobahn, staat de benzine 1,12 euro ! Twee maand later is dat een spotprijsje.

Onderweg komen we een koppel uit Meise tegen die naar Schönried, een gehucht van Gstaad, gaan. Wij waren er jaren geleden en kunnen dus enkele tips geven.

Om 13u zijn we in Beckenried aan het Hotel Rössli. Het is er fris, winderig maar wel zonnig. Twee jaar geleden was het hotel ons zeer erg meegevallen en dat is nu niet anders.

Onze beoordeling van het Hotel Rössli in 2007:

  • kleine kamer die reeds lang een vernieuwbeurt nodig heeft maar  waar wel alles aanwezig is *
  • het avondeten in half pension is uitstekend, zowel de presentatie als de kwaliteit  ***
  • het terras aan het meer, over het meer, is prachtig ****
  • het ontbijtbuffet is uitstekend ***
  • de vriendelijkheid van de mensen in Beckenried is buitengewoon, ze zeggen zelfs goedendag!  *****

We beginnen met een kleine wandeling langs het meer. Mooie vergezichten en veel vriendelijke wandelaars. Het gezoem van de autostrade op de achtergrond is er ditmaal niet want de tunnel is afgesloten.

 

Wandelen in Beckenried is vermoeiend voor de stembanden: alle mensen die je tegenkomt zeggen "Gruesli miteinander" en je gaat dus even vriendelijk teruggroeten. Na enkele uren stappen heb je geen stem meer.

Wie durft nog beweren dat de Zwitsers niet vriendelijk zijn ? Supervriendelijk zijn ze !

Beckenried - Treib

Hotel Rössli geeft ons een zeer lekker en uitgebreid ontbijt in de panoramazaal met zicht op het meer. We zijn onmiddellijk in vakantiestemming want de laatsten aan het ontbijt. Op de wandelkaarten stippelen we een tocht voor die dag uit. Er zijn weinig vlakke wandelingen, de meeste gaan snel steil bergop. We vinden er eentje van 3u30 naar Treib, een landpunt aan het meer richting Altdorf.

Het eerste deel langs het meer is zeer vlak. Langs talloze plezierbootjes en vakantieverblijven, met steeds de autostrade hoog boven ons. Even verder komen we een groep jongeren tegen die aan een inham van het meer een feestje met BBQ en muziek aan het bouwen zijn. Hun muziek (mm) zal ons nog een tijdje vergezellen.

We zijn in Zwitserland en na een halfuurtje draait  het pad rechts een kloof in. Het gaat steil omhoog langs een waterval. Als eerste wandeling kan dat tellen en we moeten dan ook regelmatig stoppen om op adem te komen. Eens boven uit de kloof loopt de weg door bergweiden met links een mooi uitzicht over het meer.

In Treib, stopplaats van toerboten en startplaats van de Treib-Seelisberg-Bahn, vinden we onder de platanen een uitstekende aanlegplaats.  Met de boot "Schwyz" gaan we via Gersau terug naar Beckenried.

Het avondeten - het diner - is opnieuw uitstekend en na een avondwandeling in volle zon kunnen we aan de trip van morgen denken.

Onze stopplaats wordt Bellinzona. In de groene Michelingids van Zwitserland vinden we het Albergo Internazionale en onze TomTom zal ons morgen wel de weg wijzen.

Bellinzona - 288 km

Het heeft deze nacht water gegoten. De wispelturigheid van het Zwitserse weer heeft toegeslagen. Na een weerom schitterend ontbijt, maar nu wat vroeger, vertrekken we onder een hevige plensbui. Volgens de TomTom is de snelste weg terug naar Luzern en dan via Zug en Chur naar de San Bernardino.

Na 20 km houdt het reeds op met regenen en met druk verkeer rijden we door de Zwitserse vlakte. De doortocht via de San Bernardino is Zwitsers precies georganiseerd. De vrachtwagens worden regelmatig tegengehouden en de personenwagens kunnen dan via een zijbaan de ganse kolonne voorbijrijden. Dit gaat zo enkele keren door en we komen zonder files aan de tunnel.

 

De San Bernardino is een oude tunnel waar de restauratiewerken in volle gang zijn. Donker, smalle rijvakken wegens een steunmuur van het tunneldak in het midden maar we raken er vlot door. De Ticinokant van de pas is prachtig maar nu wel vol auto's. De dorpjes hangen tegen de bergwanden of staan op heuveltoppen. De vallei is volgens de Groene Michelin een aanrader en ** twee sterren waard.

Om 13u staan we voor de deur van het Albergo Internazionale , vlak aan het station van Bellinzona. We hebben aan de achterzijde een rustige kamer met zicht op de bergen en de auto staat gratis op de eigen hotelparking. In de namiddag bezoeken we de stad. 

Bellinzona is een typisch Zwitser-Italiaanse stad met kleine straten en pleintjes, kerkjes, veel volk te voet of op de fiets en een gelateria op elke hoek. Het Castelgrande biedt een mooi uitzicht op stad en omgeving.

Het is een toffe stopplaats richting Italië maar geen aanrader voor een langer verblijf.

Beckenried    Le Grazie    Lucca    Portovenere