Leuca
vrijdag 6 juni - Lecce - 68km
Vandaag gaan we Lecce bezoeken, eeuwenlang een van de intellectuele centra van Italië. Wegens de vele barokke gebouwen noemen de inwoners van Lecce hun stad het barokke Florence.
Van aan het strand van Specchiolla zijn we snel op de superstrada richting Lecce. Lecce ligt in Salento, het schiereiland dat de hak vormt van Italië. Volgens de Trotter is er een eenvoudige agricampeggio - camping op een boerderij - op enkele kilometers van het centrum. Dat lijkt ons een prima plaats om van daaruit de stad te bezoeken.
We hebben de agricampeggio Ostello Lecce Namaste inderdaad gevonden, maar zelden zo een troosteloos en vuil boeltje gezien. De enige voordelen zijn dat het erg rustig is ’s nachts en er schaduw is overdag. In de omgeving van Lecce zijn er echter weinig alternatieven.
Op 100m aan de hoofdbaan stopt de bus naar Lecce, maar er is geen bushalte. Gewoon je hand opsteken en de bus stopt, zei de beheerder van de agricampeggio in gebrekkig Italiaans. Er was echter geen bus op het voorziene uur, we zijn dan maar met de motorhome naar Lecce gereden. Op een grote parking aan de rand van de binnenstad was er nog veel plaats, perfect voor ons.
De barok van Lecce is overdadig. Toeristen smullen er van en lopen in dichte drommen achter hun gids aan. In het centrum staan meer dan 20 kerken! De voorgevels van kerken en gewone huizen zijn versierd met afbeeldingen van dieren en planten. De plaatselijke tufsteen laat zich gemakkelijk bewerken en geeft aan de gebouwen een goudgele kleur. In het verkeersarme centrum merk je de grote invloed van Griekenland en van het oosten.
Een ander aspect van de stad zijn de beelden in papier-maché (cartapesta). Talloze personages worden uitgebeeld en soms in processies meegedragen.
We keren terug naar onze weinig inspirerende stopplaats maar hebben er wel heel goed geslapen. Het was een rustige en erg donkere nacht.
zaterdag 7 juni - Santa Maria di Leuca - 115km
Deze morgen hebben we in Lecce de eerste grote supermarkt van Puglia, een Ipercoop, gevonden. Het is een prachtig winkelcentrum waar naast de Ipercoop nog talrijke boutieks aanwezig zijn. Een massa koop/kijklustigen staat om 9u te wachten tot de deuren opengaan.
Voor het eerst hebben we hier een pollo allo spiedo (kip aan’t spit) gekocht. De dame aan de kassa vroeg waar we vandaan kwamen - wegens Italiaans met een vreemd accent - en toen ze „Belgio” hoorde bleek dit weerom het beloofde land te zijn.
Vermoedelijk zegt ze dat tegen alle toeristen, maar het is vreemd om daar in het zuiden België als het beloofde land te horen omschrijven. Blijkbaar wordt een land „beloofder" naarmate de afstand toeneemt.
Vanaf Lecce is het een half uurtje naar Otranto aan de Ionische zee. Otranto is een badplaats met een verleden als belangrijke haven aan de Adriatische zee.
De kathedraal van Otranto is een pareltje, met een volledig mozaïeken vloer. De straatjes rond de kathedraal en de promenade langs de zee zijn aangenaam om te wandelen. Een indrukwekkend Aragonees kasteel steekt boven het stadje uit.
Na de middag volgen we de smalle kustweg, de litoranea, richting Santa Maria di Leuca. De weg kronkelt en glooit langs de rotskust. In een flauwe bocht naar links raakt een tegenkomende motard bijna de controle over zijn ding kwijt. Hij kan ons ternauwernood ontwijken.
Het eerste deel van de kustweg is rustig, veel natuur en weinig dorpjes. Santa Cesare Terme is een mooie badplaats met gebouwen die doen denken aan Moorse paleizen. Hoe dichter bij Santa Maria di Leuca, hoe meer badgeneugtes er langs de weg opduiken, maar voor echte stranden is het wachten op de Ionische zee richting Gallipoli.
Niet ver van Santa Maria di Leuca vinden we een grote ACSI-camping met heel weinig volk. Een Nederlander, Duitser en Italiaan houden ons vannacht gezelschap.
Puglia 2014 - Castel del Monte - Specchiolla - Leuca - Matera - Narni - Belgio
Maak jouw eigen website met JouwWeb