Saluzzo

zondag 12 juni - Neive - 55km

Het was vannacht weer prijs, pletsende dikke waterdruppels vergezeld door lichte hagel. Het dak is maar anderhalve meter boven ons bed en dergelijke regenvlagen zorgen voor een getrommel dat horen en zien vergaat, oordoppen helpen maar een klein beetje.

’s Morgens is de hemel blauw en schijnt de zon. De alimentari heeft geen vers brood maar enkel steenharde knollen van gisteren, we moeten onze noodvoorraad aanspreken. Voor vanmiddag kopen we onderweg wel wat.

Op weg naar Cherasco zien we opnieuw veel snelheidscamera’s, de Italianen moeten blijkbaar in toom gehouden worden. Hoe ze op deze barslechte wegen te hard kunnen rijden is mij een raadsel.

Cherasco is een middeleeuws dorp, bekend om zijn wijngaardslakken en om de zeven vredesverdragen die hier ondertekend werden. Twee triomfbogen, zeven kerken, elf paleizen en negen klokkentorens vormen het toeristisch patrimonium van de stad. Wij vinden de bakker in de hoofdstraat zeker zo belangrijk.

Het is ondertussen erg warm geworden en veel zin om rond te toeren hebben we niet meer. We gaan terug naar onze heuveltop in Neive. We zijn nog maar enkele minuten aangekomen wanneer de vriendelijke NL-Limburger er ook toe komt. De voornaamste bezigheden voor de rest van de dag zijn een boek lezen en de dag van morgen voorbereiden. 

maandag 13 juni - Peveragno - 110km

De nacht is weerom erg rustig maar om 6u ronken de motoren van de boeren die met hun tractor naar de velden trekken. ’s Morgens heb ik samen met de NL-buurman broodjes gehaald in de alimentari van het dorp. Het is steil bergop zodat we hijgend bij de bakkerin toekomen.

Rond 10u gaan we op weg, langs de autostrade om de rammelwegen zo veel mogelijk te vermijden. 

De Garmin-GPS die ons steeds via piepkleine wegjes 5sec wil doen winnen heb ik op 3850kg gezet en dat blijkt een gunstige invloed te hebben op de voorgestelde route. Alleen op autostrades begint die nu te jammeren wanneer ik meer dan 80km/u rij, vervelend maar doenbaar. Dit ding is duidelijk door ingenieurs in elkaar geknutseld, niet door chauffeurs. 

Mondovì is een mierennest en we vinden er geen parking. We rijden verder naar het Santuario di Vicoforte, bedevaartkerk met de grootste koepel van Europa. Onder de koepel zit met 6000m2 het grootste beschilderde fresco ter wereld. Rond het bedevaartoord een galerij met winkeltjes, Scherpenheuvel in het groot. 

Over berg en dal gaat het verder naar Peveragno, de hoofdstad van de aardbei, het Hoogstraten van Italië. We hebben daar camping “Il Melo” (de appelboom) gekozen om een dagje uit te blazen. Het verbaast ons steeds dat je van een vakantie zo moe kunt worden, bijna erger dan werken!

Il Melo is een heuvelcamping met schuine plaatsen, we hangen ondanks de keggen 1% naar voor. Morgen zien we wel wat we hier doen, een bakje aardbeien van bij de campingreceptie geeft alvast een voorsmaak van de streek. 

Vanavond is het op het EK in Frankrijk de match Italië-België, maar het zijn hier op de “ACSI-camping met korting in het voorseizoen” bijna allemaal Hollanders, veel animo om te kijken zal er wellicht niet zijn. Ik heb de match gezien bij een Belg naast de deur. Het was een miezerige avond onder de luifel en enkel de muggen scoorden voor de Belgen. Een match om vlug te vergeten.

dinsdag 14 juni - Peveragno - 0km

Een kwartier bergaf en iets meer bergop om broodjes te halen in de lokale supermarkt is van het goede te veel. Morgenvroeg wordt het terug de noodvoorraad.

We hebben Peveragno bezocht maar er is weinig te zien en in 10 min ben je rond. De aardbei-feesten zijn juist gedaan en de aardbeikoningin prijkt in al haar glorie op vele foto’s. Het is een dag om de motorhome op te ruimen, om een boek te lezen, te luieren. Ik ben van de inspanning tweemaal in slaap gevallen, gelukkig in de schaduw.

Morgen gaan we terug op weg en de weersvooruitzichten voor de volgende dagen zijn niet al te best. Het zou overdag kunnen regenen wanneer we binnen enkele dagen Turijn gaan bezoeken.

woensdag 15 juni - Saluzzo - 74km

Het is fris vanmorgen maar opnieuw een blauwe lucht met felle zon. Wanneer we rond 9u willen vertrekken, trekken zich donkere wolken samen boven de bergen maar het blijft nog droog. Snel betalen aan de receptie, nog een bakje aardbeien gekocht en dan naar de MaxiSconto-supermarkt van Peveragno. Broodjes, een Pollo allo spiedo (kip aan’t spit)  water en een Fontina d’Aosta (kaas) zijn vandaag onze aankopen.

Het is maar 15km rijden naar onze eerste stop, Cuneo en de baan is in redelijk goede staat. Bij het binnenkomen van Cuneo zien we rechts van de weg een grote, halflege parking. We staan hier prima en via een klein parkje zijn we direct in de stad.

Cuneo is een prettige stad, vol neoklassieke architectuur. De vele galerijen vol modewinkels, de pleintjes en de cafés dragen bij tot de gezellige sfeer. Het is het einde van het schooljaar en op de meeste terrasjes zitten studenten te vieren. De Duomo ligt verscholen in de winkelstraat, dicht bij een reusachtig groot plein. De imposante neoklassieke gevel verbergt een barok interieur.

Na Cuneo rijden we verder richting Saluzzo. Onderweg bezoeken we nog de Abbazia di Staffarda, een mooie cisterciënzer abdij uit de 12de eeuw. Een oud pareltje aan de rand van een eveneens oud dorp, maar zonder toeristen. Deze uithoek van Piëmonte is nog onbekend gebied.

Onze slaapplaats voor vannacht is de parking van een rusthuis in Saluzzo. Het is niet de officiële staanplaats van de stad, maar het zal er zeker rustig zijn. 

Saluzzo heeft zoals bijna alle stadjes in de omgeving zijn middeleeuwse structuur behouden. Steile steegjes, pittoreske woningen mooie gevels vormen het decor waartegen het kasteel - La Castiglia - op de heuvel afsteekt. De meeste huizen zijn, zoals op vele plaatsen in Piëmonte, in rode baksteen opgetrokken. 

Morgen gaan we naar Turijn, de laatste stad die we in Piëmonte zullen bezoeken.

Piemonte 2016 - Milaan - Castiglione Falletto - Saluzzo - Lago Maggiore