zaterdag 4 juni - Saronno - 85km

Het heeft de ganse nacht gestortregend en de camping is herschapen in een grote modderpoel. Gelukkig staan we op een hoger deel - ik ken de camping - zodat we zonder problemen kunnen vertrekken. Na de servicebeurt - water lozen en vullen - kunnen we op weg. Het regent zachtjes en wanneer we langs de Monte Ceneri richting Milaan rijden beperken de wolken de zichtbaarheid tot 100m.

zondag 5 juni - Milaan - 0km

Het is een zeer rustige nacht en op zondag is er ook geen ochtendspits. De zon schijnt maar een wandeling naar de bakker zit er niet in, de Carrefour opent maar om 9u. We spreken dan maar onze noodvoorraad beschuiten aan, voor de BMI is dat een zegen.

Om 9u staan we aan het station en 10min later zitten we op de trein. Het station is modern ingericht, de treinen zijn stipt en zijn zeer netjes. Neem daar een voorbeeld aan, NMBS ! De dubbeldekker brengt ons in 20min naar Milaan Cadorna. Het station ligt naast het Castello Sforzesco, één van de bezienswaardigheden van Milaan.

We slenteren de ganse dag door de stad. Straatartiesten, verkopers van prullaria en bedelaars komen als vliegen op de zwerm toeristen af. 

Al slenterend door de straten en stegen komen we ’s middags voorbij een bar. De broodjes en koude schotels liggen in rijen in de toog en barman en barvrouw nodigen ons uit om binnen te komen in hun blijkbaar gloednieuwe zaak. We gaan nog even verder naar de zoveelste kerk, waarvan ik de naam vergeten ben. Twee bedelaars bewaken het voorportaal en binnen horen we liturgische gezangen. De kerk is maar voor een klein deel gevuld met gelovigen waarvan de gemiddelde leeftijd de 70 benadert of overschrijdt. Na enkele minuten de eredienst gevolgd te hebben gaan we naar de zojuist ontdekte bar. We hebben er lekker en voor weinig geld gegeten. De nieuwe uitbaters zijn erg vriendelijk, blij dat toeristen hun zaak vinden.

Na het eten gaan we via de grote lanen naar het Centraal Station. Op de graspleinen tussen de fonteinen voor het station liggen donkerzwarte Afrikanen de tijd te doden, wachtend op een beter leven. Misschien komt dat met de trein, of gaan ze het zoeken met de trein.

Langs een nieuw shoppingcentrum en het bosco verticale - verticaal bos - komen we aan het bombastisch Cimitero Monumentale. Zoals de naam het zelf zegt is het een kerkhof met monumentaal grote graven, paleizen voor de doden. 

Om 15u39 brengt een boemeltrein ons terug naar Saronno. De Engelsman is vertrokken en een Duitser heeft zijn plaats ingenomen. Rond 17u barst er een onweer los en waar het 25gr is voor het onweer, blijven er nog 15gr over na het onweer.

We gaan een rustige nacht tegemoet. 

maandag 6 juni - Cremona - 130km

Het is een rustige nacht tot 6u ’s morgens, vanaf 6u is het rijk aan de straatveegmachines. Een grommende, vegende en snuivende machine maakt ons wakker. Het is ons opgevallen dat er op zondagavond geen auto’s geparkeerd staan in onze straat. Elke maandagmorgen worden in dit deel van de stad blijkbaar de straten geveegd. Waar al die auto’s dan naar toe gaan is ons een raadsel maar het resultaat is wel een heel propere straat. Om 8u is de machine weg en even later staat de straat opnieuw vol geparkeerde auto’s.

Er is nu druk sluikverkeer door ons klein straatje, een rotonde minder en 10sec tijd winnen is ook voor Italianen van levensbelang.