Neustrelitz

22 augustus 2009

De zondag is steeds een rustdag, een hele dag dolce far niente, slenteren door Zinnowitz op 25 km van de Poolse grens. Er is heel veel volk op het strand en in de straatjes achter de “dijk”. Een dijk is het niet, het is eerder een afscherming met bomen en struiken tussen zee en strand en het achterliggende fiets- en wandelpad met de huizen. Die huizen zijn van op het strand amper of helemaal niet zichtbaar.

Het is vandaag kermis in Zinnowitz, een zomerfeest met animatie en spelletjes, kraampjes vol eten en drinken.

Op de pier, de “Seebrücke”, kan je met een duikklok naar de bodem van de Oostzee. De zee zelf is zo vlak als een plat bord, het strand bedekt met zand en lijven in alle vormen en bakgraad. Via het kledingstrand en het hondenstrand kom je bij een naaktstrand (FKK). De gluurder moet dus eerst de hondenstront vermijden wil hij/zij een blik werpen op de onfortuinlijke medemens die zich geen kleding kan veroorloven.

Je kan op sommige plaatsen wel 100 m de zee in waden, geen golf zal je knieën beroeren. Veel gezwommen wordt er niet, gebakken des te meer. Om uit de wind te zitten zijn er hier ook de befaamde Oostzee strandkorven te huur.

‘s Avonds koelt het flink af, de bedrijvigheid valt stil. Morgen gaan we terug op weg want rust roest!

Vanmorgen hebben we de watervoorraad tot boven aangevuld. Wc en water lozen blijkt een moeilijker probleem. De camping is niet echt op motorhomes voorzien. Het wordt maneuvreren in een nauwe inham aan de straatkant om aan de loosput te geraken. Met steeds voorbijzoevende ongeduldige oostzeetoeristen is dit een geduldzaak.

 

Ons eerste doel voor vandaag is Peenemünde, het museum van het vroegere rakettestcentrum van de nazi’s. Daar aangekomen wacht ons een schok, we zijn precies 60 jaar terug in de tijd: slechte straten, kapotte huizen - waar mensen in wonen - vervallen industriële gebouwen, een troosteloze haveloze aanblik. Vermits het museum ook dezelfde vervallen stijl weerspiegelt draaien we het verleden de rug toe en trekken verder.

 

Onze tweede bestemming is Anklamm, de laatste hanzestad die we deze reis bezoeken. Buiten de mooie St Mariënkerk is er weinig te zien. Op naar Neubrandenburg, waar de resten van de stadsmuur zich door een mooi park slingeren. De parkzijde is mooi, de stadzijde met zijn vervallen gebouwen vormt een schril contrast met de fraai gerestaureerde stadsmuur met poorten en verdedigingshuizen (wiekhaüser).

Onze eindbestemming die dag wordt Neustrelitz. Aan de stadhaven vinden we een zeer mooie staanplaats. De zonsondergang boven de Zierkersee was het meest idillische moment van de reis.

25 augustus 2009

Neustrelitz is ons zo bevallen dat we deze voormiddag nog een wandeling maken door het slotpark. Er heeft blijkbaar juist een groot  muzikaal spectakelstuk plaatsgevonden. Het Schloss is jaren geleden volledig afgebrand en de schlosskerk is omgevormd tot expositieruimte. Na een laatste bezoek aan de binnenhaven vertrekken we naar Waren aan de Müritzsee, een uurtje rijden.

De staanplaats is prachtig gelegen, 200m van de haven en van het centrum. Een tuinbouwbedrijf - Blumenhaus Steindorf- Sabath - heeft een deel van zijn terreinen omgevormd tot betalende staanplaats voor motorhomes en auto’s.

Het oude deel van Waren met de jachthaven is gelegen aan de Müritzsee. De ddr’ers hadden in de jaren 70 de onzalige gedachte om het pittoreske stadje helemaal af te breken en het vol te bouwen met vierkante blokkendozen. Na enkele straten afgebroken te hebben was hun geld echter op zodat we nog steeds kunnen genieten van het oude Waren. 

Deze namiddag bezoeken we het uitstekende Müritseum - een aanrader -, het museum over het planten- en dierenleven in het Müritz nationaalpark.

26 augustus 2009

‘s Morgens beklimmen we de kerktoren. Je hebt er een prachtig uitzicht over stad, het meer en omliggende bossen. In de namiddag maken we een lange wandeling door de bossen rond de Müritzsee. Het weer blijft schitterend, de rust is oorverdovend en de terrassen nodigen uit tot eten en drinken. 

‘s Avonds laten we ons verleiden door één van de talloze restaurantjes langs de haven. De keuze aan gerechten is, zoals dikwijls in Duitsland, beperkt. Het heeft ons niettemin zeer goed gesmaakt en was een waardige afsluiter van deze reis. 

27 en 28 augustus 2009

In twee dagen rijden we terug naar huis. Onze laatste halte, Bad Salzuflen, is een zogenaamd “top kuuroord”. De grauwe lucht maakt er echter een triestige bedoening van. Na de schoonheid en de warmte van het oosten is dit letterlijk een koude douche.

Op 28 augustus zijn we thuis, het was een prachtige reis, een aanrader voor elke natuurliefhebber en/of fietser die af en toe ook een stadsbezoek wil meepikken.

Hanzesteden - Zinnowitz -  Neustrelitz