Hanzesteden 2009

Mecklenburg-Vorpommern maakt deel uit van de nieuwe Länder in Duitsland die in 1989 uit de ex-DDR ontstaan zijn. Het is een zeer groene regio, tamelijk vlak maar met heel veel meren, waterwegen en fietspaden.

Duitse Hanzesteden

Wat ons gedurende de twee weken dat we in augustus 2009 de regio doorkruisten opgevallen is:

  • de chauffeurs hebben geen geduld in het verkeer
  • de voetganger heeft nergens voorrang. Er zijn geen zebrapaden en de auto’s stoppen zelden of nooit. Het is dus steeds oppassen wanneer je als voetganger een straat over steekt.
  • de kleinere wegen zijn zeer smal, meestal met bomen omzoomd en dikwijls in slechte staat. De grotere wegen zijn eveneens met bomen omzoomd en de bomen staan zo dicht tegen de weg dat vrachtwagens of motorhomes goed moeten uitkijken om er niet tegen te knallen.
  • het verschil tussen heel mooi en heel lelijk is dikwijls maar een meter ver
  • klantvriendelijkheid is nog niet tot iedereen doorgedrongen, de oude DDR-mentaliteit zit er hier en daar nog in

De Oostzee en vooral de stranden zijn prachtig. Rustig, veel groen, geen hoogbouw, bijna geen eb en vloed, zacht glooiend zonder golven zodat je heel ver in het water kan gaan. Al wat de Belgische kust zo oerlelijk maakt is hier afwezig.

Het achterland is groen met heel grote landerijen. Het water- en het fietstoerisme worden volop gepromoot. Er zijn honderden kilometers fietspaden, brede fietspaden, meestal van de weg gescheiden en zeer goed bewegwijzerd.

De Hanzesteden was een samenwerkingsverband van handelaren en steden tijdens de middeleeuwen en daar gaan wij er enkele van bezoeken. 

16 augustus 2009

Mecklenburg-Vorpommern is een bijna onuitspreekbare naam, maar die verbergt veel schoonheid. Gedurende onze tocht van 800 km door de streek hebben we één Belgische nummerplaat gezien. Buiten enkele Nederlanders, Denen en zelfs Zwitsers zijn het alleen Duitsers die hier met vakantie gaan.

Onze eerste halte op weg naar het oosten in Celle, een klein stadje ten noorden van Hannover. We waren hier al in 2000, toen we van uit  Celle de wereldtentoonstelling in Hannover bezochten.

 

Wanneer we terugkomen van ons bezoek aan de stad, max. één uur later, is het achterraam van de motorhome open gebroken. De iPod Touch is gestolen en we zitten met een flapperend achterraam. Alle hendels van het raam zijn afgebroken maar de ruit zelf is intact.

 

Na een noodherstelling met touw gaan we verder. De politie verwittigen we niet want de kans dat die op zondag tijd hebben voor een diefstal van 300 euro is nihil. We rijden verder maar de stemming is om zeep. We hadden ons een beter begin van de reis voorgesteld. In het vervolg zullen we dubbel opletten waar en hoe we parkeren, maar voor de iPod is het te laat. 

We stoppen in Dömitz, onze eerste ex-DDR stopplaats. Het stadje is niet lelijk maar ook niet mooi. Ons beoordelingsvermogen is vertroebeld door de diefstal. 

Kleine straten met kleine huisjes, geen winkels, geen cafétjes, troosteloos. De staanplaats aan de Dömitzer haven is een graspleintje waar vooral tenten staan. Rustig, groen maar met weinig voorzieningen. Vuil water lozen moet je met een emmer, over de loosput rijden kan je hier niet.

17 augustus 2009

De “Hafenmeisterin”, een zeer vriendelijke vrouw, raadt een motorhome-hersteller aan tussen Grabow en Kremmin. Dit is maar een kleine omweg op onze weg naar Ludwigslust. De mensen waren supervriendelijk en voor 10 euro hebben ze de vier hendels vervangen.  De mensen zijn over het algemeen zeer vriendelijk in deze streek.

Ludwigslust

Kasteel met een grote tuin,  rechte straten met bakstenen huizen.

Neustadt-Glewe

Een gerestaureerde burcht, enkele mooie huizen naast krotten.

Volgens de gids zou er in Wittemberg een campingcentrum zijn waar je water kunt laden en lossen. Dit centrum was echter met de oosterzon vertrokken en de afvalwatertanks bleven vol.

Verder op weg naar Zarrentin aan de Schaalsee. Mooi natuurgebied maar smalle slechte wegen. Wanneer even verder max. 2 ton staat moeten we een flinke omweg maken om terug aan het meer te komen. 

Door de omleiding en gebrek aan parking missen we Zarrentin. Het wordt vijf uur en we vinden geen enkel plekje dat ons aanstaat om te overnachten. Te kleine parking, te veel helling, er is altijd iets. In Seedorf komen we onverwacht aan een kleine camping voorbij. Dat wordt het dus voor vanavond, het Schaalsee-camp van kajakkers en roeiers. Onze gezellen voor de nacht zijn enkele gezinnen in een tent en met een VW-campingbusje.

18 augustus 2009

Het is zeer kalm deze nacht in ons bos, donker en stil na een fikse regenbui gisterenavond die nog lange tijd bleef nadruppelen. Campings en staanplaatsen zijn nog niet allemaal afgestemd op motorhomes. Ook hier is enkel een uitgietbak voorzien en kan je niet met de motorhome over een loosput rijden. Water lozen via een emmer en tanken met de gieter duurt een beetje langer, maar na een dik kwartier zijn we klaar. We gaan op weg naar Ratzeburg, stad op een eiland in een meer gelegen.

 

Buiten de mooie ligging, omgeven door water, is er in Ratzeburg weinig te bekijken. De bakker heeft wel lekkere broodjes.

Via het kasteel van Klütz gaat het naar Boltenhagen, één van de bekendste Duitse badplaatsen.

Via kronkelende wegen, omzoomd door bomen (*) gaat het naar Gatebusch. Onderweg kruisen we de vroegere DDR-grens. Buiten een gedenkplaat is er niets meer van de vroegere prikkeldraad te merken.

Aan vele bomen staan kruisen, niet enkel van voetgangers of automobilisten, maar ook van herten die in de bosrijke streek de dood vonden langs de weg. (*) de Duitse keizer Wilhelm liet langs de wegen bomen planten opdat zijn troepen in de schaduw zouden marcheren.

De Oostzeekust is prachtig. Al wat de Belgische kust zo lelijk maakt ontbreekt hier volledig. Zee, strand, bosjes, wandel- en fietspad, tuin, lage bebouwing. Van op het strand zie je alleen maar zee en bomen.

We staan in een Wohnmobilhaven, een 24u-parking voor de camping Regenbogen. Prima georganiseerd, op 200m van het strand en op 15min van het centrum met kuurpark en pier, hier Seebrücke genoemd.

19 augustus 2009

We hebben onder ons donsdeken zalig geslapen vannacht. Het is maar 12 à 15 graden buiten en het dakluik staat open. De kou valt dan binnen door het luik en wanneer je dan ‘s nachts moet opstaan is het frisjes.

Vandaag rijden we maar 30 km ver, tot in Wismar, de eerste Hanzestad die we bezoeken.

Wismar is een schitterende stad. De blauwe hemel, de warmte, alles is er om de dag aangenaam te maken. Kerken in baksteengotiek, een haven met gekleurde bootjes, prachtige huizen, een marktplein met aangename terrasjes,. We hebben een ganse dag rondgeslenterd in Wismar en waarschijnlijk maar de helft gezien.

De culinaire specialiteit, gerookte vis, valt een beetje tegen. Het is een vettig boeltje dat je overal op een broodje kunt kopen. Langs de hele Oostzee vinden we de gerookte vis terug.

We gaan slapen met zicht op de havenkranen, in de wohnmobilhafen Westhafen - een aanrader - van Wismar.

Hanzesteden - Zinnowitz -  Neustrelitz