Elvas

27 mei : Serpa

We verlaten de Algarve en gaan terug naar het Noorden. Via via hebben we gehoord dat Serpa een zeer mooie stad zou zijn en dit gaan we dus zelf eens bekijken. 

We nemen niet de autostrade naar de gewone nationale wegen. De hoofdwegen zijn in prima staat maar eens op kleinere wegen begint het gerammel en geschok. De TomTom weet de weg maar wanneer we wegens te slechte weg zelf op de kaart een betere weg zoeken lopen we vast in de olijfgaarden van Quintos.

Omdraaien dus en gedurende meer dan 10 km rijden we zigzaggend over de weg, tegen 30 km per uur en hopeloos trachtend de putten en bulten te vermijden. 

Blijkbaar is de investeringswoede van de Portugezen opgehouden op de hoogte van Lissabon. De kleine wegen in de Alentejo en de Algarve zijn bar slecht.

Serpa ligt op de top van een heuvel, omgeven door uitgestrekte graanvelden waar de graanoogst juist achter de rug is. Binnen de stadsmuren is het heerlijk wandelen. De huiszwaluw heeft hier haar stek gevonden en aan heel veel huizen hangen de nesten onder aan de kroonlijst. Het traditionele popfestival is voor morgenavond, daar ontsnappen we dus aan.

Onze staanplaats is opnieuw een Parque de Campismo, klein, zanderig maar mooi gelegen aan de rand van de stad.

28 mei : Moura - Evora

De rit van Serpa naar Moura is enig mooi: graanvelden, bossen  en honderdduizenden olijfbomen sieren het glooiend landschap. Links en rechts stadjes met versterkte burchten of kerken, grote boerderijen maar vooral uitgestrekt en verlaten landbouwgebied.

Moura is een klein kuuroord in de Alentejo. Tussen Moura en Evora volgt de weg gedurende enkele kilometers een groot stuwmeer met rondvaartboot en jachthaven. Er is echter (nog) weinig bedrijvigheid te zien op het meer.

Evora, de hoofdstad van de Alentejo, is een van de prachtigste steden van Portugal. Paleizen uit de Middeleeuwen en de Renaissance getuigen van Evora's groots verleden. De kronkelende Moorse steegjes zijn getooid met witte huizen met bebloemde balkons. 

Vila Viçosa is een fleurig stadje met vele schaduwrijke parken en lanen.

Elvas is een verrassing. Op een heuvel gelegen, ommuurd door 17de eeuwse vestingmuren is het een aangename laatste stopplaats in Portugal. De schitterende Igreja de Nossa Senhora da Consolação alleen al is een bezoek aan het stadje waard.

We overnachten op een camping die uitgebaat wordt door een religieuze gemeenschap. We hebben er in elk geval zeer goed geslapen.

30 mei - 2 juni: Sallamanca - Ameyugo - Parentis en Born - Chaumont sur Loire - Thuis

De weergoden zijn ons slecht gezind in Spanje. We vertrekken in Elvas onder een fikse regenbui maar eens in Spanje worden dat stortbuien zodat de gemiddelde snelheid zakt tot 40 km/uur. 's Avonds op een camping in Sallamanca is het voor het eerst in weken echt fris. De zee van Hollanders die deze ACSI-camping overspoeld heeft zit vanavond voor de tv.

31 mei : Op weg naar Ameyugo is het zwaarbewolkt. De Spaanse wegen zijn slecht, de parkings vuil en niet onderhouden.

We zoeken een kleine camping in de bergen voor Burgos, staanplaatsen zijn er in die streek niet. We vinden een kleine, vuile en verlaten camping waar wel alle voorzieningen voor motorhomes zijn. Het is koud, het regent maar we staan wel - alleen - met een mooi uitzicht op de bergen.

Klim bij een bezoek aan de Sé - kathedraal - op het dak, je hebt er een mooi uitzicht over de stad en de omgeving. 

De Capela dos Ossos - kapel van de beenderen - drukt de toerist met de neus op zijn eigen sterfelijkheid, zeker wanneer boven de beenderen de spreuk hangt dat ze "op ons wachten". 

Winkels, restaurants, kerken en musea, Evora heeft alles om de toerist een aangenaam verblijf te bezorgen.

29 mei: Estremoz - Elvas

Het wordt onze laatste volledige dag in Portugal, we rijden nu in de richting van de Spaanse grens.

Het landschap is nog steeds glooiend met bossen en olijfbomen. Het oude Estremoz is een bekoorlijk stadje, gelegen hoog boven de moderne stad in een landschap van marmergroeven. 

1 juni : We hebben zeer goed geslapen maar deze morgen moeten we de verwarming aansteken, het is hier precies winter. 

Na opnieuw een zwaarbewolkte regenachtige rit door Spaans Baskenland stoppen we in Parentis en Born in de Franse Landes. De eerste staanplaats trekt op niets, de tweede is niet veel beter en het wordt dus alweer een camping. We beginnen echt gemakzuchtig te worden.

Onder de zon maar met een strakke wind hebben we toch nog een avondwandeling gedaan.

2 juni : Een lange eentonige rit langs Franse autostrades en 's avonds staan we in Chaumont sur Loire aan het water, op loopafstand van een kasteel. Er is veel wind maar het is terug warm.

3 juni : de rit is kort en in de vroege namiddag zijn we terug thuis.

Het was een prachtige reis, Portugal is een aanrader in het voorjaar. De temperaturen zijn aangenamer dan in de zomer en het aantal toeristen blijft binnen de perken.